بیماری آلزایمر یک بیماری خانوادگی به شمار می‌رود؛ زیرا مشاهده کردن افت سلامت جسمی و روانی عزیزان سالمند، تمام اعضای خانواده را تحت استرس و نگرانی قرار می‌دهد.
به گزارش ایسنا، بنابر اعلام سفیر آرامش، افرادی که از سالمندان مبتلا به آلزایمر مراقبت می‌کنند به دلیل مسئولیت‌های زیادی که بر عهده‌دارند تحت‌فشار جسمی، روانی و مالی زیادی قرار می‌گیرند.
احساسات مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر طیفی از خشم تا احساس گناه را در برمی‌گیرد. بر اساس تحقیقات انجام شده توسط انجمن آلزایمر آمریکا نکته قابل تأمل در مراقبت از سالمندان مبتلا به آلزایمر، درصد بالای زنانی است که مراقبت را به عهده دارند.
به‌خصوص در زمانی که بیمار همسر آن‌ها باشد و یا نیاز به مراقبت شبانه‌روزی داشته باشد. بر اساس تحقیقات مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها در سال ۲۰۱۹، دو سوم مراقبین را زنان تشکیل می‌دهند و یک سوم مراقبین بالای ۶۵ سال دارند. از سوی دیگر مراقبت از سالمندان مبتلا به آلزایمر مدت طولانی‌تری نسبت به مراقبت از سالمندان دارای سایر بیماری‌ها به طول می‌انجامد.
کمک به سالمندان توسط اعضای خانواده امری معمول است و بسیاری از خانواده‌ها در کمک به رفت‌وآمد و یا کمک به انجام بعضی از امور منزل سالمندان خود را حمایت می‌کنند؛ اما مراقبت از سالمندان مبتلا به آلزایمر و یا دمانس به‌طور روزمره فعالیت‌های بسیار گسترده‌تری مانند کمک به جابجایی از تخت خواب، صندلی و ویلچر، تعویض لباس، استحمام و تهیه غذا و همچنین کمک به خوردن غذا را شامل می‌شود.
از نظر عاطفی نیز اغلب مراقبین تمایل به استفاده از خدمات مراکز نگهداری سالمندان مانند آسایشگاه‌های سالمندان ندارد و احساس عذاب وجدان آن‌ها را از این کار منصرف می‌کند. مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر به دلیل مراقبت ۲۴ ساعته و هرروزه دچار اختلال خواب می‌شوند که این امر سیستم ایمنی آن‌ها را کاهش می‌دهد و آن‌ها را مستعد ابتلا به بیماری‌های مختلف می‌کند.
از نظر مالی زمانی که فردی مشغول مراقبت شبانه‌روزی شود زندگی شغلی او کاملاً تحت تأثیر قرار خواهد گرفت و بعد از مدتی با مشکلات عدیده مالی مواجه خواهد شد. بسیاری از مراقبین برای نگهداری عزیزان سالمند خود مجبور به استفاده از مرخصی‌های مکرر و یا ترک شغل شده‌اند.